นิยาย รักคือเธอ (พร้อมที่คั่นหนังสือ) ผู้เขียน ลักษณะปรีชา

รายละเอียด : รักคือเธอ

ท่ามกลางกองเพลิงที่ลุกไหม้ ดวงตาฝ้าฟางของชายชรา วัยเจ็บสิบปีจับจองไปยังร่างทั้งสองของผู้ที่เขาคิดมาตลอดว่าคือ หลานสาวที่รักและเฝ้าทะนุถนอมกล่อมเกลี้ยงมาตั้งแต่ยังเล็ก หลานที่เกิดจากลูกสาวคนเดียว ร่างผอมบางของเสริมสั่นสะท้าน ริมฝีปากแตกแห้งขยับพึมพำ

"ตาขอโทษ" น้ำตาเอ่อท้นจากดวงตา เสริมสะอื้นไห้ยามนึกถึงลูกสาว "ยี่โถ" ช่างเป็นชื่อที่สมกับลูกสาวเขาเหลือเกิน สวยงามเย็นตาทว่า มีพิษ ภรรยาผู้ล่วงลับของเสริมเป็นคนตั้งชื่อนี้นั่นเพราะตอนคลอดลูก ดอกยี่โถหน้าบ้านบานสะพรั่ง เสริมทักท้วงแต่ผู้เป็นภรรยาหาได้สนใจ

"คนมันจะดีจะเลวไม่ได้อยู่ที่การตั้งชื่อหรอกพี่เสริม" คนที่กำลังจะไปพบภรรยาในโลกหน้าหลับตาสะอื้น นางผู้เป็นดวงใจจะรู้ไหมหนอ ลูกสาวตนนั้นได้กลายเป็นดอกไม้สวยที่มีพิษสงต่อคนใกล้ชิด

มือคล้ำแดดเต็มไปด้วยรอบเหี่ยวย่มตามวัยกระชับรูปครอบครัวไว้แนบอก รูปถ่ายที่มีพ่อแม่ลูกและหลานสาวอีกสองคน รูปใบเดียวที่ลูกสาวยอมถ่ายด้วย

"ฝากพ่อเลี้ยงไว้หน่อยนะ ฉันจะไปหาเงินมาเลี้ยงดูมัน" มาประโยคนี้เสริมได้ฟังถึงสองครั้งท่ามกลางความยินดีที่มีสมาชิกใหม่เข้ามาในครอบครัว ยี่โถพา "เทียนกัลยา" มาฝากไว้ตอนเก้าเดือน ส่วน "ดาวเรือง" มาตั้งแต่อายุสองเดือน เสริมไม่เคยเอะใจกับรูปร่างบอบบางที่ยังคงงดงามของลูกสาวเลยสักนิด เพราะมัวแต่ดีใจที่ได้มีหลานสาวเพิ่มขึ้นอีกคน

เทียนกัลยามาอยู่ใหม่อาจมีร้องไห้โยเย แต่หลังจากนั้นก็เลี้ยงง่ายจนผู้เป็นตาและยายทั้งรักทั้งหลง ส่วนดาวเรืองไม่มีปัญหาเรื่องต้องปรับตัวเพราะยังเล็กนัก หลังจากฝากลูกไว้กับพ่อแม่แล้วยี่โถก็หายตัวไป ไม่ส่งข่าวคราวหรือแม้แต่เงินทองมาอีกเลย ซึ่งเสริมและภรรยาก็ไม่ได้เดือนร้อน สองตายายทำสวนดอกไม้เพื่อเลี้ยงดูหลานสองคนได้อย่างสบาย

กระทั่งผู้เป็นภรรยาล่วงลับไปสองปี เสริมจึงได้พบกับลูกสาวคนเดียวด้วยความบังเอิญ ดอกยี่โถผู้เป็นแก้วตาดวงใจยังคงสวยสะพรั่งไม่เปลี่ยนแปลง แต่สิ่งที่เปลี่ยนคือแววตาและสีหน้าตระหนกตกใจพร้อมกับอากัปกิริยารัอนรน เสริมเฝ้าจับตาดูลูกสาวที่มาพร้อมกับเสี่ยใหญ่ผู้มั่งคั่งไปด้วยทรัพย์ศฤงคารซึ่งมากว้านซื้อที่ดินแถวท้ายหมู่บ้านซึ่งติดกับภูเขา ความเป็นอยู่สุขสบายของลูกสาวคนเดียวทำให้เสริมกังขา เหตุใด ยี่โดถึงได้ทอดทิ้งตนและหลานสาว