กับดักรักล้อมใจ
ความลับดำมืดมักจะซุกซ่อนอยู่ในยามราตรีเสมอ ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่สวมสูทสีดำวางโทรศัพท์ลงหลังจากจบการสนทนานัดแนะสถานที่นัดหมายกับคนของเพื่อนที่ฝาก "ของสำคัญ" บางอย่างมาให้ "เตรียมรถด้วยเผิง" เจ้าของเสียงเข้มสั่งคนเก่าแก่ของพ่อ ที่ดูแลเขามาได้ร่วมสิบปีแล้ว นับตั้งแต่มาลงทุนเปิดกาสิโนที่นี่ "ครับ" ชายวัยกลางคนรับปากและล่าถอยไป จนกระทั่งใกล้ถึงเวลานัดหมาย เผิงกลับเข้ามาอีกครั้ง ใบหน้าของคนเก่าแก่ไม่สู้ดี จนเจ้านายต้องออกปากถาม "มีอะไร" "มีผู้หญิงคนหนึ่งฝากของไว้ให้คุณหลางที่ท่าเรือครับ แล้วเธอก็กลับไปเลย ตอนนี้ยังหาตัวไม่เจอ" เผิงส่งซองเอกสารให้ เป็นซองว่างๆ ที่ไม่จ่าหน้าซอง
ดวงตาคมดุเป็นประกายวาววับขึ้นมาทันที เขาไล่สายตาไปยังรายชื่อที่เอาออกมาจากในซองและเก็บไว้อย่างมิดชิด พอดีกับที่เพี่อนๆ ติดต่อผ่านโปรแกรมวีดีโอคอลเข้ามา แล้วก็ต้องขมวดคิ้วทันทีที่ได้ยินสิ่งที่เพื่อนพูด คนที่ อัลเบอร์โต อะลอนโซ เจ้าพ่อนักค้าอาวุธสงครามแห่งยุคส่งมาหาเขาคือ เปมิกา รามิเรซ พี่สาวของ ราม รามิเรซ เพื่อนอีกคนในกลุ่ม มาเฟียหนุ่มปิดโปรแกรมทันทีที่คุยเสร็จ แล้วจึงเรียกเผิงเข้ามาถามด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด "ผู้หญิงที่เอาซองนี่มาให้ฉันหน้าตาเป็นยังไง" เผิงติดต่อไปที่ท่าเรือ ไม่นานภาพของผู้หญิงคนนั้นก็ถูกส่งมาที่เกาะ ไม่ใช่ เปมิกา รามิเรซ
"ตามล่าตัวผู้หญิงคนนี้มาให้ได้" เจ้าของเสียงเข้มออกคำสั่งทันที รอให้เผิงออกไปแล้วจึงก้มลงมองรายชื่ออินเตอร์โพล หรือตำรวจสากลผู้รับผิดชอบคดีอาชญากรในความมืด เดอะดาร์กแฟนทอม ที่อยู่ในมือ คนส่งเอกสารไม่ใช่คนเดิม รายชื่อพวกนี้ถูกสับเปลี่ยนหรือเปล่าก็ไม่รู้และอีกสิ่งที่เขาสงสัยคือ ผีมือใคร

