เจ้ารอยอินทร์หันพระพักตร์มาพอดี
มิราซื่อตรงต่อตัวเองจึงมิได้แปรสายตา แม้แต่กระแสอ่อนโยนก็มิจาง
ด้วยเหตุนี้...หลังจากนั้นแค่อึดใจ
วรองค์โปร่งจึงเคลื่อนมาประทับใกล้ โดยเงียบๆ เช่นกัน หัตถ์นวลแบออก
มิรามอง นิ่งนิดเดียว...วางมือลง มือทั้งสองเกาะกุมกันเงียบๆ
"คุณแน่ใจได้...” ความดังของเครื่องบิน ทำให้พอได้ยินกันเฉพาะสองคน
“สิ่งใดที่ผมกำไว้ในมือ ไม่เคยยอมปล่อย”
"เช่นกันค่ะ และสิ่งใดที่ฉันวางใจ ก็จะให้ความไว้วางใจ ตลอดไป"
เท่านั้น...สำหรับคำพูด หากความในใจลึกล้ำ มหาศาล