เนื้อหาโดยสังเขป
...”รักเธอจัง” เขาพูดแล้วก็กระโดดกอดฉันก่อนจะหอมแก้มฉันฟอดใหญ่ “ตาบ้า...เล่นอะไรทะลึ่ง” ฉันผลักอกเขาเบาๆ หน้าแดงเป็นลูกตำลึกสุก “นี่ถามอะไรอย่างสิ ตอนนั้นพี่มิวบอกว่าเห็นยมฑูตหน้าเหมือนนาย” ฉันนึกเรื่องนั้นขึ้นมาได้ ก็ตอนนี้แร็คเป็นคนแล้วนี่นา “เห็นจริงๆ แหละ” “แล้วนาย…” “เธอรู้อะไรมั้ย ความรู้เรื่องยมฑูตของเธอน่ะยังอ่อนหัด” พี่เนกข์จิ้มหน้าผากฉัน “แล้วจริงๆ เป็นไง” “ยมฑูตแยกง่ายๆ เป็นยมฑูตฝึกหัดกับยมฑูตจริงๆ” “อันนั้นฉันรู้แล้ว” “ยมฑูตจริงๆ แยกได้อีก คือยมฑูตมีร่างกายกับไม่มี” พี่เนกข์ยิ้มอย่างกวนๆ “ฉันไม่เข้าใจ...” ฉันมองหน้าเขา “ฉันเป็นประเภทแรก” เขาหัวเราะ “ฮะ...”..
...”รักเธอจัง” เขาพูดแล้วก็กระโดดกอดฉันก่อนจะหอมแก้มฉันฟอดใหญ่ “ตาบ้า...เล่นอะไรทะลึ่ง” ฉันผลักอกเขาเบาๆ หน้าแดงเป็นลูกตำลึกสุก “นี่ถามอะไรอย่างสิ ตอนนั้นพี่มิวบอกว่าเห็นยมฑูตหน้าเหมือนนาย” ฉันนึกเรื่องนั้นขึ้นมาได้ ก็ตอนนี้แร็คเป็นคนแล้วนี่นา “เห็นจริงๆ แหละ” “แล้วนาย…” “เธอรู้อะไรมั้ย ความรู้เรื่องยมฑูตของเธอน่ะยังอ่อนหัด” พี่เนกข์จิ้มหน้าผากฉัน “แล้วจริงๆ เป็นไง” “ยมฑูตแยกง่ายๆ เป็นยมฑูตฝึกหัดกับยมฑูตจริงๆ” “อันนั้นฉันรู้แล้ว” “ยมฑูตจริงๆ แยกได้อีก คือยมฑูตมีร่างกายกับไม่มี” พี่เนกข์ยิ้มอย่างกวนๆ “ฉันไม่เข้าใจ...” ฉันมองหน้าเขา “ฉันเป็นประเภทแรก” เขาหัวเราะ “ฮะ...”...