เรื่องย่อ
เรื่องราวของ ‘ตมิสา’ ลูกสาวนักโบราณคดีชื่อดัง ที่หายสาบสูญไปใน 'ถ้ำเป็ดทอง' เมื่อครั้งบิดาพามาออกภาคสนาม สร้างความโศกเศร้าให้กับพ่อของเธอเป็นอย่างมากจนทำให้ท่านเก็บตัว แต่สิบปีหลังจากนั้นมีเหตุให้กลับมา ณ ที่แห่งนี้อีกครั้ง เมื่อมีคนส่งรูปถ่ายเทวนารีในถ้ำเป็ดทองให้ท่าน...ใบหน้าของเทวนารีนั้นช่างเหมือนตมิสา ลูกของเขาอย่างกับคนเดียวกัน
ตมิสา นักศึกษาโบราณคดี ถูกมนตราจาก ‘พราหมณ์โสมทัต’ ใช้วิชาเรียกตัวเธอมา เพื่อให้เธอเป็นตัวแทนของลูกสาวเข้าพิธีบูชายันต์ แต่กลับถูก ‘เจ้าชายจิตรเสน’ ซึ่งไม่ถูกกับพราหมณ์โสมทัตคิดจะแกล้ง จึงลักพาตัวไป เพราะเข้าใจว่าเธอคือลูกสาวของพราหมณ์ผู้นั้น ตมิสาหลุดเข้ามาอยู่ใน ‘แคว้นเศรษฐปุระ’ ได้มาอยู่ในวังของเจ้าชายจิตรเสน และกลายเป็นนางห้ามของเจ้าชาย ทั้งๆ ที่เจ้าชายจิตรเสนเคยให้คำสัตย์สัญญาไว้กับ ‘นางชวันจา’ เมื่อครั้งเธอมอบบุปผาเสี่ยงทายไว้ว่าเมื่อครบเบญจเพศจะมารับเธอไปเป็นคู่ครอง แต่สุดท้ายนางชวันจากลับเลือก ‘เจ้าชายภววรมัน’ ผู้มีสิทธิขึ้นครองราชย์ ซึ่งในขณะนั้นเหล่าขุนนางกลัวว่าเจ้าชายจิตรเสนจะแย่งชิงราชสมบัติจากพี่ชาย (เจ้าชายภววรมันทรงอ่อนแอ) แต่พระองค์ไม่เคยคิดเช่นกันนั้นเลย ทั้งสองพระองค์รักกัน ดังนั้นเพื่อความสบายใจของทั้งสองฝ่าย เจ้าชายจิตรเสนติดสินใจออกเดินทางตามหาเมืองท่าแผ่นดินใหญ่ที่ออกสู่ทะเล(อุษาคเนย์) ตามที่ตมิสาเคยเล่าไว้ ตมิสาจึงต้องกลายเป็นผู้นำทางสู่แดนใหม่แห่งอุษาคเนย์ โดยให้คำสัตย์สัญญาว่าจะส่งหญิงสาวกลับบ้านเมื่อพบอุษาคเนย์ การเดินทางรอนแรมผ่านคืนวันและสถานที่ต่างๆ ทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เริ่มก่อตัวเป็นความรักและผูกพันกันอย่างแนบแน่น พระองค์จะทำเช่นไรกับคำสัตย์ที่เคยให้ไว้เมื่อพบทางออกสู่ทะเล