ตราบไนล์หายเหือดแห้ง ปฐพี
สุริยเทพโคจรหนี หน่ายฟ้า
เดือนดับลับจรลี ลาโลก ลงเอย
รักมิหายเหือดหล้า หักเจ้าคืนใจ
กาลเวลาไม่เคยแปรเปลี่ยนความรู้สึกของบุรุษนี้เลยหรือไฉน ‘นาง’ คิดครวญในใจด้วยความปวดร้าวสะเทือนใจ
แม้ยามนี้จะอยู่ในรูปกายอันสะคราญโฉมแห่งสตรีเพศเหนือยิ่งกว่าเพียงใด ก็หาเปลี่ยนใจบุรุษนั้นให้หันมาชื่นชมยินดีได้
ความรู้สึกของบุรุษนั้นยังคงมุ่งมั่นถวิลหาแต่ซากาเรท เอลดอร์ ข้ามมาถึงในชาติภพนี้ มิเคยแปรผัน
ความรักต่อสตรีผู้นั้น แน่นเหนียว คงมั่น อย่างมิเหือดจาง ฤาว่า...มันคือพันธะสัญญาระหว่างกัน
ที่ผูกพันมันทั้งสองไว้ด้วยคาลีลสองเหรียญนั่น
เหรียญนี้คือหนึ่งสร้อย สัตยา
พันผูกเราสองเรา ร่วมสร้าง
จากภพจะพรากพา ดาลดับ แดฤา
ฤาห่อนรักเริดร้าง ตราบฟ้าดินสลาย