นิยาย สาวน้อยร่ายรัก ผู้เขียน มณีกานต์

น้องสาวนอกไส้กับพี่ชายจอมปลอม

สถานะหัวใจคลุมเครือที่สุดท้ายแล้วในหัวใจสองดวงมีความรู้สึกตรงกัน

“มาได้ยังไง?” ใบหน้าหล่อเหลาที่ขมวดมุ่นเอ่ยถามเสียงเข้ม ดวงตาคมมองจ้องสบตาใสแป๋วของคนตัวเล็ก จนสาวน้อยหยุดพูดแจ้วๆ ไปเลยทีเดียว ใบหน้าจิ้มลิ้มยิ้มประจบแบบจืดเจื่อน มือน้อยยังโอบกอดเขาไว้แน่น ก่อนจะกะพริบตาปริบๆ มองสบตาคมวาวโรจน์ของคนตัวโตแบบใสซื่อ

“วาเลนไทน์...”

“ขา...” คนตัวบางขานรับเสียงหวานตาแป๋วเลยทีเดียว อติภพถึงกับกะพริบตาปริบๆ บ้าง อย่างหายใจไม่ทั่วท้อง ตาคู่คมมองจ้องใบหน้ากระจ่างใสจิ้มลิ้ม ที่ส่งยิ้มน่ารักให้เขาอยู่ตรงหน้า ก่อนที่ตาเจ้ากรรมจะเลื่อนต่ำ กวาดมองไปตามเรือนร่างขาวผ่องนุ่มนิ่ม ที่ตอนนี้ยืนแนบชิดกับเขาจนแทบจะเป็นเนื้อเดียว

“คุณพ่อให้หนูวามาช่วยงานพี่นายไงคะ...” เสียงใสๆ ของคนตัวเล็กไม่ได้เรียกสติสะตัง ของคนตัวโตให้กลับเข้าร่างเลยแม้แต่น้อย เพราะตอนนี้ภาพเรือนร่างขาวผ่องอ้อนแอ้นของสาวน้อยในชุดบิกินี่สีขาวเปียกน้ำ ที่ปกปิดกายนุ่มนิ่มหอมละมุนไว้แบบยั่วตาทำเอาชายหนุ่มแทบจะเลือดกำเดาพุ่งออกมาอยู่รอมร่อ...

แม่เจ้าช่วย ยัยตัวเล็กของเขา โตเป็นสาวแล้วสวยขนาดนี้เลยหรือ?

ขาว...อวบ...น่าจูบไปทั้งเนื้อทั้งตัว เด็กบ้านี่!

อติภพยืนบื้อจ้องมองความขาวความอวบ ในชุดนุ่งน้อยห่มน้อยของน้องสาวนอกไส้ แบบลืมเก็บอาการเลยทีเดียว ตาคมๆ วนเวียนป้วนเปี้ยนอยู่กับอกอวบขาวผ่องเป็นยองใยที่บดเบียดอวดโชว์ความตึงแน่นกลมกลึง ในผ้าผืนน้อยปริ่มน้ำอย่างยั่วยวน

“พี่นายขา...หนูวาอายแล้วนะคะ” คนตัวเล็กอมยิ้มอย่างซุกซนแก้มใสๆ แดงระเรื่ออย่างน่ารัก เมื่อตาหวานเห็นว่าเขาเอาแต่จ้องมองเนื้อตัวเธอ แล้วไม่เก็บอาการ...แบบนี้!