เรื่อง ชุดแม่ทัพอยู่บน ข้าอยู่ล่าง
ผู้แต่ง จวี๋ฮวาซั่นหลี
ผู้แปล Honey Toast
สำนักพิมพ์ แจ่มใส มากกว่ารัก
เป็นเพราะยี่สิบสองปีที่ผ่านมา เขาซย่าอวี้จิ่นมิได้ทำบุญสร้างกุศล ทำมาแล้วทุกสิ่งยกเว้นเรื่องเป็นงานเป็นการใช่หรือไม่ เสด็จลุงผู้มีอำนาจล้นฟ้าจึงได้ ‘ลงทัณฑ์’ เขาสถานหนัก ยัดเยียด ‘พญายมแห่งแดนดิน’ ที่ไม่มีใครหาญกล้าแตะต้องให้มาเป็นภรรยาของเขา
ที่ผ่านมาผู้อื่นบอกว่าเขามีดีเพียงรูปโฉมภายนอก เขาไม่เจ็บไม่คัน
ที่ผ่านมาผู้อื่นบอกว่าเขาเป็นตัวไร้ค่าที่ใช้การมิได้ เขาไม่สะดุ้งสะเทือน
แต่หากผู้อื่นบอกว่าเขาคือบุรุษที่ถูกภรรยา ‘เหยียบย่ำอยู่ใต้ฝ่าเท้า’เขาไม่ยอมถูกกล่าวหาเช่นนั้น!
ลูกผู้ชายฆ่าได้หยามไม่ได้ ต่อให้หัวเดียวกระเทียมลีบ เขาก็จะดื้อแพ่งแข็งข้อถึงที่สุด จะไม่ยอมให้สตรีน่าชังผู้นั้นมีอำนาจเหนือเขาเป็นอันขาด
"ข้าเคยเห็นสตรีหน้าไม่อาย แต่ไม่เคยเห็นสตรีหน้าไม่อายขนาดนี้!"
เยี่ยเจาใช้ปลายนิ้วแตะริมฝีปากเขาพร้อมเอ่ยถาม
"ที่แท้ท่านยังมียางอายอยู่หรือนี่"
"ปล่อยข้า!"
ซย่าอวี้จิ่นอยากกัดเจ้าอันธพาลตรงหน้าให้ตายใจแทบขาด
เขาผ่อนลมหายใจยาวสองเฮือกให้หัวใจเต้นช้าลง
พอมองดูใบหน้าของอีกฝ่ายที่มีรอยยิ้มร้ายกาจอยู่ตลอด
ก็รู้ในที่สุดว่าสีหน้าเช่นนี้ตนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน
นี่มันเหมือนกับเวลาที่เขาพาพวกสหายเสเพล
ไปแทะโลมหญิงสาวตามถนนอย่างไม่ผิดเพี้ยนเลยมิใช่หรือ
ครั้นประจักษ์แจ้งแล้วเขาถามยืนยันให้แน่ใจอีกครั้ง
"บัดซบ นี่เจ้ากำลังแทะโลมข้าอยู่รึ"
เยี่ยเจาเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจัง
"อืม ก็น่าจะเป็นการแทะโลมนะ"