...ไม่มีอะไรเลยจริงๆ ไม่มีเงิน ไม่มีอาวุธ
ไม่มีทรัพย์สิน ไม่มีสิทธิ์ ไม่มีศักดิ์ศรี...เหมือนหมาตัวหนึ่ง
ผลงานของ เจ.เอ็ม. คูตซี นักเขียนชาวแอฟริกาผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมประจำปี 2003
เดวิด ลูรี ศาสตราจารย์วัย 52 ต้องปิดฉากอาชีพตัวเองอย่างอัปยศด้วยข้อกล่าวหาอันน่าอับอายจากสังคม เมื่อไร้สิ้นทุกสิ่ง เขาหันไปหาลูกสาว ผู้เป็นชาวไร่อยู่ในหมู่คนผิวดำแห่งแอฟริกาใต้ ชีวิตชนบทอันงดงามเรียบง่าย เหมือนจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น จนกระทั่งเหตุการณ์หนึ่งเกิดขึ้น และเปลี่ยนชีวิตสองพ่อลูกไปตลอดกาล
“...หลังจากที่อายุล่วงเลยมาถึงวัยหนึ่ง คนเราคงแก่มากเกินกว่าจะได้บทเรียนอะไร จึงมีแต่ต้องโดนลงโทษ และลงโทษสถานเดียว แต่บางทีมันอาจไม่ใช่เรื่องจริงเสมอไป ผมรอดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมไม่ใช่คนที่เชื่อเรื่องพระเจ้า ดังนั้นผมคงต้องแปลความหมายสิ่งที่คุณเรียกว่าพระเจ้า และความปรารถนาของพระเจ้าตามความเข้าใจของผมเอง และตามความเข้าใจนั้น ผมกำลังถูกลงโทษสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างตัวผมและลูกสาวคุณ ผมจมปลักอยู่ในสภาพไร้ซึ่งเกียรติยศ และมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะดึงตัวเองออกมา มันคือบทลงโทษที่ผมไม่เคยปฏิเสธ ผมไม่เคยปริปากบ่นในเรื่องนี้ ตรงกันข้าม ผมมีชีวิตอยู่แต่ละวันอย่างยอมรับความจริง พยายามยอมรับสภาพชีวิตที่ไร้เกียรติของผม คุณคิดว่าการอยู่อย่างไร้เกียรติโดยไม่มีกำหนดนี้ เพียงพอสำหรับพระเจ้าแล้วหรือยัง..."

