สมรสดรุณี
"ที่ฉันไม่รีบก็เพราะไม่อยากรังแกเด็ก...เอาไว้เธอพร้อมกว่านี้ค่อยว่ากัน เพราะฉันยังมีเวลากับเธออีกทั้งชีวิต" พันธสัญญาในวันเก่า ทำให้เขาต้องแต่งงานกับเด็กสาวอายุสิบเจ็ดปี...พรากผู้เยาว์ชัดๆ แต่ในเมื่อผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายต่างยินยอม หนุ่มวัยสามสิบห้า เจ้าของไร่ขนาดใหญ่ในเชียงรายก็ไม่อยากจะทัดทาน
เพราะในนาทีแรกที่เขาได้สบตาใสซื่อ พร้อมสตรอว์เบอร์รีของกลางในมือของหัวขโมยผมเปียในชุดนักเรียน สาวน้อยคนนี้ได้ขโมยหัวใจดวงโตของเขาไปด้วยแล้ว
แม้ญาติๆ จะจ้องฮุบสมบัติและคอยแต่สร้างเรื่องให้ต้องอิดหนาระอาใจ แต่เขาก็เต็มใจลอยคอรอคอยสาวน้อยของเขาในกระแสแห่งความปรารถนาอันลึกล้ำ แม้การหักห้ามใจไม่แตะต้องภรรยาวัยใสจะไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
เขาจะรอจนถึงวันที่เธอพร้อมเลือกทางเดินของตัวเอง จนกว่า...ทะเบียนสมรสที่ทั้งสองถือจะไม่ใช่แค่กระดาษแห่งพันธะแต่กลายเป็นพันะนาการหัวใจที่ผูกพันเขากับเธอไว้ด้วยกัน
"คุกชัด ๆ" เสียงห้าวเครียดของคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า ทำเอาชายชราวัยเฉยดหกสิบค่อนข้างระคายหูิ คิ้วหนาขมวดมุ่น ดวงตาวาววับด้วยอารมณ์ขุ่นมัว
"ยักษ์ก็พูดเกินไป พ่อแค่บอกให้แต่งงานกับหนูนา ไม่ได้ให้ไปฆ่าแกงใครเสียหน่อย" "แต่เด็กนั่นยังไม่จบมอปลายด้วยซ้ำนะครับ" ชายหนุ่มวัยสามสิบห้าแยง อย่างไรเสียเขาก็ไม่คิดมีเมียในเร็วๆนี้ โดยเฉพาะ 'เมียมัธยม' ที่ใครบางคนกำลังพายามจับใส่พานมาให้
"ถ้ากลัวจะพรากผู้เยาว์ เรื่องั้นยักษ์ไม่ต้องห่วงหรอก ผู้ปกครองของหนูนาเขายินยอม และที่สำคัญ...ยักษ์เป็นลูกชายคนเดียวของพ่อถ้ายักษ์ไม่แต่งแล้วใครจะแต่ง พ่อรับปากแม่เอาไว้แล้วว่าจะไม่ละเลยต่อคำสัญญาที่แม่ให้เอาไว้กับครอบครัวเตชดำรง"
สุทธิรักษ์ถอนหายใจระบายอารมณ์หงุดหงิด ร่างสูงในชุดเสื้อเชิ้ตลลายสกอตกับกางเกงยีนตัวโปรดหมุนไปทางระเบียงเรือนไม้สักทองหลังงาม ดวงตาคมๆ นั้นทอดมองไปยังอาณาจักรสวนส้มบนเนื้อที่อันกว้างใหญ่ไพศาล ปู่ของเขาเป็นผู้มาพัฒนาที่ดินเปล่าๆ แห่งนี้ให้กลายเป็นแหล่งทำกินของชาวดอย นอกจากส้มหลากหลายพันธ์ทีนำมาทดลองปลูกแล้ว ไร่ท่อรักยังปลูกผักผลไม้อินทรีย์อีกหลายชนิด และมู,ค่าของสิ่งเหล่านั้นก็มากมายมหาศาล ดึงดูดให้คนบางหลุ่มคิดฉวยโอกาสเข้ามาแสวงหาผลประโยชน์

