ใต้แสงดารา (นวนิยายชุดรักห่มฟ้า)
ต้นหนาว พ.ศ. ๒๕๕๒ ความหนาวยะเยือกทำให้เมทินีรู้สึกตัว หญิงสาวเปิดเปลือกตาขึ้นทันทีเพื่อให้หลุดพ้นจากความมืดมิดอันน่าหวาดกลัว ความมืดเป็นสิ่งที่น่าสะพรึงสำหรับเธอเสมอ ทว่าเมื่อนัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มของเธอสัมผัสกับโลกภายนอก หญิงสาวกลับพบว่าโลกรอบกายนั้นมืดมิดไม่ต่างอะไรจากยามที่ดวงตาซ่อนตัวอยู่หลังเปลือกตาเลยแม้แต่น้อย
โลกราวกับโอบล้อมด้วยผ้าม่านสีำดำสนิทจนแทบจะหาแสงริบหรี่ไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว ผิวขาวมวลสั้นสะท้านด้วยความรู้สึกเย็นเชียบที่เกาะอยู่ทั่วทุกอณูกาย จนต้องยกมือขึ้นกอดตัวเองเพื่อคลายความรู้สึกประหวั่นพรั่นพรึง