นิยาย เจรจาต่อ-ตาย ตอน ตะกละ (พร้อมที่คั่นหนังสือ) ผู้เขียน Tiara

รายละเอียด : เจรจาต่อ-ตาย ตอน ตะกละ

"มาเร็วๆ" สาธรพูดได้แค่นั้นแล้วรีบวิ่งย้อนกลับไป ปารุสก์ทิ้งไม้ลงบนพื้นแล้วพุ่งพรวดพราดตามไปทันที เสียงร้องของสาธรทำให้คนข้างบ้านของเขาตื่นขึ้นมาดูเหตุการณ์ด้วย ทันทีที่ปารุสก์เข้าไปในบ้านของสาธร ภาพที่เห็นตรงหน้าก็ทำให้เขาช็อกไปเช่นกัน

"บุ้งๆๆ ทำไมบุ้งเป็นอย่างนี้อา" สาธรรวบร่างนั้นเข้ามาอยู่ในอ้อมแขนอีกครั้ง เขานั่งแปะลงไปบนพื้นดูน่าเวทนายิ่งนัก "ไม่รู้ กลับมาเห็นมันอยู่บนขื่อแล้ว ไหนเอ็งบอกว่าน้องสบายดี" สาธรผลักหัวไหล่ของปารุสก์แรงๆ จนเขาแทบจะหงายหลัง "ไหนเอ็งบอกไม่มีอะไรต้องเป็นห่วงเอ็งบอก เอ็งพูดอย่างนั้น"

ปารุสก์ไม่คิดถือสาปฏิกิริยาของสาธร เพราะเขารู้ว่าเกิดขึ้นจากความรู้สึกสูญเสียที่ยิ่งใหญ่เกินกว่าที่เขาจะมานั่งแก้ตัวเพื่อให้สาธรสบายใจ ไม่มีประโยชน์ที่จะทำอย่างนั้น เขาพยายามเรียกสติของตัวเองให้มั่นคงกว่าเพื่อจัดการเรื่องทุกอย่างให้ถูกต้อง แม้ว่าในตอนนี้เขาก็เจ็บปวดและรู้สึกผิดมากเช่นกัน ชายหนุ่มก้มหน้าน้ำตาไหลเป็นทาง

ใกล้ปลายปีงานของสถาบันนิติวิทยาศาสตร์และอาชญากรรมแห่งชาติดูเหมือนจะเบาลง คุณหมอบุษบงกชรู้สึกว่าตารางการทำงานของตัวเองไม่แน่นมากนัก เธอจึงมีเวลาส่วนตัวหลังเลิกงานมากกว่าช่วงที่ผ่านมา หญิงสาวให้รางวัลกับตัวเองเป็นการมาช็อปปิ้งตามลำพัง ชีวิตการเป็นแพทย์ชันสูตรศพดูเหมือนจะขีดชีวิตส่วนตัวให้กับเธอไปด้วย การทำงานเกือบสิบปีหลังจากจบแพทย์เป็นช่วงเวลาที่เธออยู่กับงานมากกว่าการมีสังคม เมื่อรู้ตัวอีกทีเพี่อนๆ สมัยมัธยมก็มีครอบครัวกันไปหมดแล้ว ทิ้งให้เธอกลายเป็นสาวโสดเพียงลำพัง แต่ก็นับว่าโชคดีที่สาวโสดคนนี้มีเงินในกระเป๋ามากพอทีจะเปลียนมันให้กลายเป็นความสุขส่วนตัวได้แม้จะขาดเพื่อนข้างกาย

สักพักถงช็อปปิ้งก็เริ่มล้นมือ รองเท้าผ้าใบที่อุตส่าห์เปลี่ยนมาเพื่อให้สะดวกกับการเดินซื้อของดูเหมือนจะไม่ค่อยช่วยให้การเดินมีความสุขอีกต่อไป ยิ่งเมื่อนาฬิกาข้อมือบอกเวลาสองทุ่มห้านาที บุษกงกชก็ตัดสินใจว่าควรหาร้านอาหารนั่งเพื่อรับประทานอาหารค่ำและพักเท้ากับข้อมือไปพร้อมๆ กัน หญิงสาวเดินตรงไปยังส่วนกลางของห้างสรรพสินค้าซึ่งจัดเป็นโซนอาหารสไตล์ฝรั่งหลายๆ ร้านกระจุกอยู่ใกล้กัน แต่ละร้านจะมีอาหารจานเดียวกับขนมหวานและเครื่องดื่มครบครัน จึงไม่จำเป็นต้องทานอาหารคาวร้านหนึ่งก่อนจะไปต่อร้านขนมหวานอีกร้านหนึ่งให้ยุ่งยาก หากเธอเลือกไปทานตรงโซนนั้นเธอก็จะสามารถนั่งได้นานและเลือกทานอาหารได้หลากหลายครบเซ็ต

บุษบงกชเลือกร้านอาหารอิตาเลียน เธอเคยมาทานที่ร้านนี้สองครั้งและประทับใจกับการบริการทุกครั้ง เมื่อเธอก้าวเข้าไปในร้านเล็กๆ ซึ่งตกแต่งด้วยไม้โอ๊กและทาสีโทนขาว เขียว และแดงเป็นส่วนใหญ่ พนักงานหน้าตาจิ้มลิ้มคนหนึ่งก็เดินเข้ามาทักทายแล้วช่วยเธอเลือกที่นั่ง อีกฝั่งของทิวกระถางเป็นร้านซูชิขนาดเล็กอีกร้านหนึ่ง แต่โชคดีที่ไม่มีใครนั่งอยู่ใกล้โต๊ะของเธอเลย พนักงานนำเมนูอาหารมาวางไว้บนโต๊ะในขณะที่บุษบงกชกำลังเรียงถุงช็อปปิ้งของตัวเองไม่ให้เกะกะขวางทางเดินของพนักงานหรือแขกคนอื่นที่อาจจะเข้ามาใช้บริการ เมื่อจัดวางอย่างเป็นระเบียบแล้วเธอจึงหันมาสนใจเมนูอาหาร