หนูอยากมีบ้าน ฟรานเซส โอโรอาร์ก โดเวลล์ เขียน อภิภา ณ ป้อมเพ็ชร์ แปล

…”ตอนฉันยังเป็นเด็กแบเบาะ ผีช่วยชีวิตฉันไว้ นี่เล่าตามที่คุณยายเลนเล่าให้ฟัง” แมดดี้เชื่อเสมอมาว่า เธอเป็นคนพิเศษ และเธอก็มักจะเล่าเรื่องนี้ให้เด็กทุกคนและใครก็ตามที่รู้จักฟังเสมอ สิ่งที่แมดดี้ปรารถนาคือสถานที่ที่เรียกว่า “บ้าน” บ้านที่เธอจะได้เป็นคนพิเศษ บ้านที่มีความรักความอบอุ่นและเต็มไปด้วยความสุข ไม่ใช่บ้านเด็กกำพร้าหลายๆ แห่งที่เธอต้องย้ายมา แล้ววันหนึ่ง แมดดี้ก็ได้มี “บ้าน” ไม่ใช่บ้านกระดาษที่เธอตัดแปะไว้ในสมุดภาพ แต่เป็นบ้านที่สร้างขึ้นมาด้วยมือของเพื่อนๆ และเธอเอง บ้านจึงไม่ใช่เพียงหลังคาและฝาบ้าน แต่คือสิ่งที่จิตใจของเด็กทุกคนสามารถสัมผัสได้…(จากคำนำสำนักพิมพ์)